Met haar oren strak naar voren snoof Parel aan één van de vele bloemen. Hij rook heerlijk, en met een zuchtje van genot liet ze zich in de bloemen vallen en rolde om. Toen ze weer opstond en ze zich stevig uitschudde, vlogen bloemblaadjes alle kanten op en rook haar vacht alsof ze een heel flesje bloemenparfum over zich heen had gespoten. Ze glimlachte, wat een heerlijke dag. Toen keek ze naar de plek waar ze had liggen rollen. Daar waren bloemstelen kapot en afgeknakt, en er lagen overal stukjes bloem. Haar ogen werden groot van ontzettend. Parel liet vlug haar hals zakken en probeerde de bloemetjes weer heel te maken, in het besef dat zij ze vernield had. Even later zag het geheel er nog steeds verdrietig uit, maar ze glimlachte en liep verder. Die bloemen zouden weer aangroeien, opnieuw beginnen te leven. Dan niet dit jaar, dan wel het volgende. Luid snoof ze de bloemenlucht op. Het was heerlijk en ze voelde zich helemaal tevreden. Pearl genoot van het weer. Het was lekker warm, maar niet dusdanig dat ze alleen maar de hele dag wil slapen.
Zo liep ze verder door het bloemenveld. Af en toe bleef ze staan om van haar omgeving te genieten, dan liep ze verder met haar hoofd in de bloemen. Af en toe liet ze zich even gaan. Dan galoppeerde ze een paar passen, haar hoofd hoog in de lucht en hinnikte. Een hoog, schril hinnikje. Daarna liep ze weer rustig verder.
Na een lange tijd ging ze genietend liggen. Haar ogen waren gesloten. Het was veilig hier, rustig. Ze hoopte maar dat ze snel een thuis zou vinden. Dit was heerlijk, deze tijd voor haar alleen, maar ze verlangde naar wat gezelschap. Wie of wat maakte haar niet uit. Met deze gedachte lag ze nog wat te soezen.
[Alleen met toestemming, en sowieso Magic! :3]
Zo liep ze verder door het bloemenveld. Af en toe bleef ze staan om van haar omgeving te genieten, dan liep ze verder met haar hoofd in de bloemen. Af en toe liet ze zich even gaan. Dan galoppeerde ze een paar passen, haar hoofd hoog in de lucht en hinnikte. Een hoog, schril hinnikje. Daarna liep ze weer rustig verder.
Na een lange tijd ging ze genietend liggen. Haar ogen waren gesloten. Het was veilig hier, rustig. Ze hoopte maar dat ze snel een thuis zou vinden. Dit was heerlijk, deze tijd voor haar alleen, maar ze verlangde naar wat gezelschap. Wie of wat maakte haar niet uit. Met deze gedachte lag ze nog wat te soezen.
[Alleen met toestemming, en sowieso Magic! :3]